Over mijn werk.

Schrijven is schrappen, voor mij is schilderen dat ook. Weglaten wat stoort in het geheel maakt zichtbaar wat essentieel is en niet gemist kan worden in het schilderij. Door weg te laten krijg je een sterk beeld. Ik begin met wat ik ken of weet, naar de waarneming, maar plaats het in een andere context die voor mij onbekend is. Het onderlinge samengaan van realisme met abstracte vormen, vlakken of objecten die tijdens het proces ontstaan vindt een evenwicht. Tijdens het schilderen laat ik mij leiden door mijn gevoel. Meestal is er geen oog contact tussen toeschouwer en figuur, het gaat mij om de algemene mens, man/vrouw, en niet een persoon. Dat maakt het werk universeel of algemener voor publiek. Mijn werk moet zoveel mogelijk beeldend zijn ook al ontstaat er soms een verhalende lijn in, dan nog wil ik op schilderkunstige manier het beeld benaderen en geen verhaal vertellen. Dan zou het niet meer autonoom zijn.

Ik ben schilder, geen schrijver.